Roślinność pionierska na piaskach, Cigacice, wrzesień 1999
Kartowanie zostało przeprowadzone w poszczególnych krajach w różny sposób, zależnie od wielkości badanych powierzchni, możliwości finansowych i czasu, jaki można było na te prace poświęcić. Wyniki naniesiono na mapy robocze w skali 1:25 000. W celu zachowania jak najlepszej przejrzystości i poglądowości (mapy końcowe w skali 1:50 000) oraz dla lepszej orientacji użytkownika przyjęto obszar 10 ha jako najmniejszą powierzchnię dla wyróżnianego środowiska, zaś w przypadku układów liniowych zaznaczano te, które miały długość co najmniej 1 km i szerokość minimum 50 m (odpowiada to przynajmniej 5 ha). Z powodu różnego stopnia szczegółowości prac inwentaryzacyjnych w 3 krajach i znaczenia zachowanych resztek wybranych typów środowisk, w pojedynczych przypadkach (CZ i D) zostały uwzględnione i ujęte kartograficznie również mniejsze powierzchnie.
Cała dolina Odry w Czechach została skartowana, od kwietnia do sierpnia 1999 r. na podstawie szczegółowych badań terenowych. Uwzględniono dostępne informacje z zakresu ochrony przyrody z ostatnich dziesięciu lat.
Na obszarze Polski z uwagi na rozległość terenu badań oraz ograniczony stopień jego poznania rozpoczęto od weryfikacji istniejących danych. Podczas opracowywania zdjęć lotniczych okazało się jednak, że będące do dyspozycji zdjęcia nie są ze sobą porównywalne i w związku z niską jakością mało użyteczne. Dlatego wykorzystano je jedynie do planowania i lokalizacji obszarów do kartowania; zbiorowisk otwartych i wodnych, oraz drzewostanów łęgów wierzbowo - topolowych.
Roślinność pionierska na piaskach, Cigacice, wrzesień 1999
Podstawowe informacje o typach fitocenoz leśnych uzyskano w Regionalnych Dyrekcjach Lasów Państwowych we Wrocławiu, Katowicach, Zielonej Górze i Szczecinie, oraz w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, oddział w Brzegu. W pierwszym etapie wyselekcjonowano blisko 1700 powierzchni leśnych z dębem, grabem, lipą, jesionem, olchą, klonem, topolami i wierzbami w drzewostanach w wieku przynajmniej 55 lat. Za pomocą leśnych map urządzeniowych i przy wsparciu Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej wydzielenia te zostały przyporządkowane wyróżnionym typom środowisk, do czego zastosowano charakterystyki fitosocjologiczne Matuszkiewicza et Matuszkiewicza (1996). Uzyskane w ten sposób informacje zostały zweryfikowane na podstawie zdjęć lotniczych z lat 1994 - 1997, a wybrane powierzchnie zostały zweryfikowane w terenie.
Inwentaryzację typów środowisk w niemieckiej części doliny Odry oparto na zdjęciach lotniczych i danych planistycznych Ministerstwa Środowiska, Ochrony Przyrody i Gospodarki Przestrzennej Brandenburgii (Ministerium für Umwelt, Naturschutz und Raumordnung des Landes Brandenburg), które uzyskano dzięki uprzejmości Biura do Spraw Środowiska Brandenburgii. Kartowanie powierzchni zajmowanych przez wyróżnione typy środowisk i sposobów ich zagospodarowania oparto na zdjęciach lotniczych z lat 1991-1993. Wyróżnione jednostki kartograficzne zostały maksymalnie dostosowane do zasad kartografowania obowiązujących w Brandenburgii (LUA, 1995). Zaobserwowane różnice w przypadku zbiorowisk łąkowych i ziołorośli oraz lasów i nasadzeń w związku z trudnością ich rozróżnienia na podstawie zdjęć lotniczych poddano krytycznej analizie w terenie. W oparciu o piśmiennictwo fachowe i własne doświadczenie, zbiorowiska te zostały przypisane do określonych typów środowisk uwzględnionych w niniejszym Atlasie. Pozostałe informacje o typach środowisk pochodziły z jeszcze nie opublikowanego planu zagospodarowania i rozwoju (PEPL) Parku Narodowego Doliny Dolnej Odry (IUS, w przygotowaniu) oraz z licznych opracowań w zakresu ochrony przyrody wykonanych na zlecenie Biura do Spraw Środowiska Brandenburgii (LUA Brandenburg).
<< Poprzednia | Następna >>