7.6 Pradolina Głogowska (mapy: B2, B5, B8, C25-28)

Mezoregion ten należy administracyjnie do województw dolnośląskiego i lubuskiego. Odcinek rzeki ma tu długość około 80 km. Granice naturalnego obszaru zalewowego Odry we wschodniej części pradoliny pomiędzy Chobienią (km 347) a ujściem Baryczy (km 378,1) są trudne do uchwycenia i zostały arbitralnie wyznaczone przez autorów Atlasu. W rejonie ujścia Baryczy szerokość naturalnego obszaru zalewowego sięga 12 km, zwężając się stopniowo w dół biegu do 3 km. Obecny obszar zalewowy jest całkowicie ograniczony wałami przeciwpowodziowymi, ale w wielu miejscach jego szerokość przekracza 1 km. Powierzchnia obecnego obszaru zalewowego obejmuje zaledwie 20% powierzchni naturalnego obszaru zalewowego. Odra na całym omawianym odcinku jest zabudowana ostrogami (tamami poprzecznymi). Powyżej Głogowa (km 395) rzeka rozdziela się na dwa naturalne ramiona. Na terenie obecnego obszaru zalewowego na całym tym odcinku występują liczne połączone jeszcze z rzeką starorzecza, natomiast na obszarze byłego obszaru zalewowego znajduje się wiele starorzeczy we wszystkich stadiach rozwojowych. W mezoregionie tym znajduje się jeden polder a kolejny jest planowany.

Nie ma tu zajmujących większe powierzchnie obszarów chronionych, ale planuje się utworzenie nowych rezerwatów przyrody. Na lewym brzegu doliny Odry w rejonie Głogowa zlokalizowana jest huta miedzi "Głogów". Północna i środkowa część doliny rzecznej użytkowana jest rolniczo.

Cenne fragmenty łęgów wiązowych (02) znajdują się na terenie obecnych obszarów zalewowych, zaś zbiorowiska leśne zajmujące dawne obszary zalewowe reprezentują przejściowe zespoły do grądów Galio-Carpinetum (03). W południowej części omawianego odcinka zachowały się również łęgi topolowo- wierzbowe (01). W rejonie huty miedzi poniżej Głogowa nasadzono pasmowo topole jako zadrzewienia ochronne. Większą część międzywala zajmują łąki zalewowe (09) z niewielkimi powierzchniowo, lecz silnie zróżnicowanymi gatunkowo fragmentami zespołów ze związku Cnidion. Szeroko rozprzestrzenione są szuwary trzcinowe i wielkoturzycowe (07), głównie w rejonie ujścia Baryczy i w depresjach dawnych starorzeczy. W dwóch starorzeczach stwierdzono obecność kotewki orzecha wodnego. Interesującymi zbiorowiskami są występujące w międzywalu na prawym brzegu Odry na wysokości huty miedzi "Głogów" (km 398) pionierskie murawy psammofilne (11). Flora tego mezoregionu jest słabo zbadana, nie można więc wykluczyć częstszego występowania uwzględnianych w tym opracowaniu bioindykatorów roślinnych.

Stwierdzono tutaj występowanie wszystkich wskaźnikowych ryb poza piekielnicą. Znaczna jest liczebność populacji suma między Głogowem a Nową Solą (km 431). Certa ma swoje tarliska w rejonie ujścia Baryczy. Piskorz żyje w starorzeczach zachodniej, jak i wschodniej części tego odcinka rzeki.

W lasach liściastych naturalnego obszaru zalewowego Odry gniazdują dzięcioł średni, kania ruda i kania czarna. Znajdują się tutaj dwie kolonie czapli siwej. Pojedynczo występują na łąkach przy ujściu Baryczy oraz okolicach Głogowa kszyk, krwawodziób i rycyk, a w szuwarach również bąk. Są również doniesienia o lęgach brodźca piskliwego na terenie obecnych obszarów zalewowych w okolicy Głogowa, oraz pojedyncze obserwacje sieweczki rzecznej wzdłuż całego odcinka rzeki. Stosunkowo dużym zagęszczeniem cechują się kolonie lęgowe brzegówki na siedliskach naturalnych.

<< Poprzednia | Następna >>