12. Podsumowanie

Na początku lat 90-tych XX wieku, obszar Odry w geograficznym centrum Europy zyskuje znów na politycznym znaczeniu. Również dla gospodarki, komunikacji, a także ochrony przyrody, dolina Odry w kierunku północno-południowym oraz wschodnio-zachodnim jest ważnym korytarzem. Wiążą się z tym nowe programy zabudowy w celach żeglugowych, uzupełnione przez plany budowy kanału łączącego z Dunajem. Jednak najwięcej uwagi, od czasów wielkiej powodzi w lecie 1997 roku, poświęca się ochronie przed powodziami.

Ochrona przyrody widzi w tych planach zagrożenie dla najwartościowszych bogactw naturalnych Odry. Materiały mające służyć jako podstawa podejmowania decyzji o rozbudowie wykazują wiele deficytów. Dane dotyczące stanu doliny rzeki Odry, narażonej na wpływ takich programów są w sąsiadujących państwach niespójne i pełne luk.

Dla umożliwienia korzystania, podczas dyskusji o przyszłym rozwoju doliny Odry, z przyswajalnej, publicznie dostępnej bazy danych dla ochrony środowiska, opracowano przedstawiony Atlas obszarów zalewowych Odry, z zamiarem osiągnięcia następujących celów:

Atlas odnosi się do obszarów zalewowych w dolinie Odry włącznie z obszarami poddanymi zalewom przez "cofkę" Odry w odcinkach ujść dopływów. Przestrzennie, zasięg obszarów zalewowych Odry odpowiada naturalnemu obszarowi zalewowemu lub naturalnemu zasięgowi wód Odry w przypadku powodzi. Ponieważ większą część obszarów zalewowych chronią przed powodziami obwałowania, wyznaczenie ich zasięgu musiało powstawać na bazie różnych danych, które uniemożliwiły dokładne ustalenia.

Badany obszar rozciąga się wzdłuż Odry, zaczynając od Republiki Czeskiej w okolicach miasta Odry (Ostravský kraj, czeska Odra km 81) i kończy na południowym skraju polskiego miasta Szczecin. Uwzględniona długość rzeki wynosi 785 km (z całości 855 km do ujścia do Zalewu Szczecińskiego), odpowiednia długość doliny wynosi ok. 650 km. Cała badana powierzchnia ma ok. 3600 km2.

Ponieważ przedstawienie wyników jedynie w formie map było ocenione jako niezrozumiałe i nieprzyswajalne, do Atlasu dodano dość długi tekst objaśniający.

W tekście komentarza przedstawiono również opisowo, obok krótkiego zarysu historycznego dotyczącego istotnego dla ekologicznego systemu obszarów zalewowych rozwoju, aspekty związane z ekologią i ochroną przyrody krajobrazu doliny rzeki tak, aby użytkownik Atlasu mógł sięgać do tego podstawowego narzędzia dla kompleksowego zrozumienia ekologii obszarów zalewowych.

Ze względu na relatywnie nowy sposób podejścia i niełatwą sytuację wyjściową, już chociażby ze względu na trzy języki, w następnej kolejności umieszczono rozdział metodyczny, zawierający definicje i wybór danych biotycznych oraz opis kartograficznego opracowania danych.

Spośród biotopów wybrano 12 miarodajnych typów. Dodatkowo w Atlasie ujęto dane dotyczące 10 indykatorów roślinnych, 8 rybich i 14 ptasich. Podstawowych danych dostarczyła mapa topograficzna w skali 1: 25.000. Wszystkie wyniki zostały zachowane w formie elektronicznej, w Geograficznym Systemie Informacyjnym (GIS). Typy środowisk zaprezentowano w skali 1 : 50 000, a bioindykatory w skali 1 : 500 000. Najmniejsza wielkość uwzględnionych powierzchni biotopu została, dla zachowania czytelności, określona na 10 ha. W uzupełnieniu do tych danych biologicznych ujęto podstawowe dane z zakresu gospodarki wodnej (wały, kilometry rzeki, stopnie spiętrzające, jazy, itd.) jak i dane dotyczące obszarów chronionych, częściowo pozyskane w formie elektronicznej od urzędów lub opracowane w WWF- Auen- Institut. Archiv Povodi Odry a.s. Ostrava
Odra -powódź w Ostrawie, lipiec 1997

Obok map, w tekście komentarza opisano również faktyczny stan naturalnego obszaru zalewowego i poddano go niezależnej ocenie. W odniesieniu do flory i fauny, opis stanu rzeczywistego jest ograniczony wyłącznie do wybranych typów biotopów i bioindykatorów. Atlas nie może służyć oczywiście jako kompletna inwentaryzacja gatunków, czy przedstawienie występowania gatunków z czerwonej listy. Nie może też spełnić oczekiwań sporządzania pełnych map biotopów (zgodnie z ustawami o ochronie przyrody niemieckich krajów związkowych) omawianych regionów.

Przy szacowaniu uwzględnia się w pierwszej kolejności tylko udział powierzchni wybranych typów biotopów i udział powierzchni wybranych typów biotopów leśnych w danej powierzchni obszaru zalewowego.

Drugi poziom tworzą ważne informacje o powodzi, przedstawione na osobnej folii, każdorazowo przyporządkowane mapom z bazą topograficzną i danymi o typach biotopów. Obejmują one:

Wszystkie dane dotyczące powierzchni są zgodnie z wynikami przedstawionymi w GIS, ponownie zebrane w Tab. 1. W odniesieniu do powodzi latem 1997 należy zaznaczyć, że na badanym obszarze, zalaniu uległo łącznie 2050 km2 powierzchni, czyli dwa razy tyle, ile stanowi całkowita powierzchnia obecnych obszarów zalewowych (ok. 970 km2). Fot. 23: G. Bobrowicz
Odra - powódź w okolicy Buszkowic, lipiec 1997

Przyjmując powyższe jako podstawę, przedstawiono dalsze analizy i wskazówki dotyczące zastosowania wyników (ograniczone do spraw związanych z ochroną przyrody, ochroną przed powodziami, wykorzystaniem terenu oraz regulacją koryt i melioracją). Na podkreślenie zasługują zwłaszcza:

Dla planowania przestrzennego i planów rozwojowych można wyprowadzić następujące zalecenia:

Niniejszy Atlas może zostać użyty jako podstawa do opracowania w przyszłości planu zagospodarowania całego obszaru dorzecza Odry.

<< Poprzednia | Następna >>